Peri Poetika

Poetika, Aristoteles'in en canli eserlerindendir. Hiçbir eseri zeki bir yorumcular grubunun dikkatini bu eser kadar çekmemistir. Yine onun eserlerinden hiçbiri bu eseri kadar önemsenerek tartisilmamistir. Bize aslî ilgi alanlarindan alabildigine uzak olan bir konu üzerine bu küçük fragmandan baska bir sey birakmamis olsa bile, yine de bu fragmanin yazarini analitik düsünürlerin en büyüklerinden biri olarak kabul etmeliyiz.

Poietike terimi Aristoteles'te birden fazla anlama sahiptir. En genel anlamiyla o, yasama sanatina ve bilime karsit olarak yararli ve güzel sanatlari içerir. Poetika'da ise daha dar bir anlam tasir. Güzel sanatlarla  kaplami ayni 'taklit' türüne aittir; ama bu türün tamami degildir. Renk ve biçim araciligiyla taklit eden sanatlar ile ses araciligiyla taklit eden sanatlar arasinda bir ayrim yapilir ve ikincisi asagi yukari Aristoteles'in plastik sanatlara karsi olarak siir adini verecegi seyi karsilar; fakat yalnizca asagi yukari, çünkü  enstrümental müzigi de içine alacak sekilde, ses'i, sedayi da kapsayacak biçimde genellestirmeli ve dansi olusturacak sekilde bu genellestirmeyi daha da ileri götürmeliyiz. O halde müzik ve dansta ortak olan sey, bizim siir dedigimiz sey ve Aristoteles'in onlari tek bir grup içinde birlestirmesine neden olan sey nedir? Aristoteles bunu bize fazla açiklamaz, ama söylemek istedigi sey, bu grubu alt dallara bölerken kendisine temel aldigi ilkeler göz önüne alinarak anlasilabilir. Bu ilkeler, taklit etmede kullanilan araçlar, taklit edilen nesneler ve taklit etme tarzidir.